"น้องมัว" เผยชีวิต หลังถูกซาเล้งลักพาตัว 14 วัน ร่ำไห้โดนขู่ ต้องอดอยากในป่า

สืบเนื่องมาจากก่อนหน้านี้ มูลนิธิกระจกเงา ได้ออกประกาศตามหา "น้องมัว" เด็กชายวัย 14 ปี หลังหายตัวออกจากวัดบางโฉมศรี ต.ชีนํ้าร้าย อ.อินทร์บุรี จ.สิงห์บุรี เมื่อวันที่ 16 ก.ย.ที่ผ่านมา หลังถูก นายพัน หรือบอย อายุ 40-50 ปี อาชีพเก็บของเก่าขายในตัวเมืองสิงห์บุรี ลักพาตัวไป ก่อนที่ล่าสุดวานนี้ 28 ก.ย. 2566  มูลนิธิกระจกเงา ได้โพสต์แจ้งข่าวดี พบตัวน้องมัวแล้ว ที่ จ.ปราจีนบุรี และสามารถจับกุมผู้ก่อเหตุได้ โดยน้องมัวปลอดภัยดี  โดย "น้องมัว" เผยชีวิต หลังถูกซาเล้งลักพาตัว 14 วัน  ร่ำไห้โดนข่มขู่ ต้องใช้ชีวิตอดอยากหาหน่อไม้กินในป่า 

โดยมีรายงานว่าเมื่อช่วงค่ำของวันที่ 28 ก.ย.ที่ผ่านมา ตำรวจ สภ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี ได้รับแจ้งจากผู้ใหญ่บ้านว่า นายพัน คนเก็บของเก่าที่ปรากฏภาพมาพาตัวน้องมัวเดินทางไปหลายแห่ง แจ้งมาว่าจะขอมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ก่อนจะนำตัวนายพัน และน้องมัว เข้ามาโรงพักเพื่อทำการสอบสวน โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ต่อสายโทรศัพท์หาแม่ของเด็กชายมัว น้องมัวก็ร้องไห้และคุยกับแม่เป็นภาษาพื้นเมือง (ม้ง)

เบื้องต้น น้องมัว ให้การว่าถูกนายพันลักพาตัวมาจากวัดที่ อ.อินทร์บุรี จ.สิงห์บุรี โดยล่อลวงว่าจะพาไปซื้อโทรศัพท์ แล้วก็พาขึ้นรถซาเล้ง เดินทางผ่านจังหวัดต่างๆ และกลับมาที่ภูมิลำเนา ใน อ.ประจันตคาม จนถึงวันนี้เป็นเวลา 14 วัน น้องมัวไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลย มีเสื้อผ้าเพียงชุดเดียว ที่ผ่านมาก็อยู่อย่างอดอยาก 

น้องมัว ยังเล่าให้ฟังว่า นายพันได้พาตนได้ขับรถซาเล้งจากสิงห์บุรีเมื่อ 16 ก.ย. 2566 และมาอยู่ที่นี่ อยู่ตามป่าหาหน่อไม้กิน เขาหลอกว่าจะพาไปซื้อโทรศัพท์ ระหว่างทางเขาก็ซื้อของให้กิน ไม่ได้ทำอะไรหนู ก็มีข่มขู่บ้าง วันนี้ดีใจที่ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจมาช่วยไว้ทัน ต้องกินอดๆอยากๆตลอดเวลา 14 วัน

ขณะที่นายพัน กล่าวว่าเคยก่อคดีที่กบินทร์บุรี ข้อหาพรากผู้เยาว์และทำอนาจาร เมื่อปี 2557 จากนั้นก็หลบหนีไปเรื่อย ส่วนคดีที่ 2 ที่ประจันตคาม ก็คดีพรากผู้เยาว์ เมื่อปี 2559 ครั้งที่ 3 ก็ครั้งนี้ หลังสุดที่เอาซาเล้งไปขายก็มา จ.สระบุรี และเช่าโรงแรมนอน 2 คืน หลังจากนั้นก็นั่งรถมา จ.นครนายก และขายโทรศัพท์ ซื้อเสื้อผ้าให้เด็ก และพาเข้ากบินทร์บุรี เดินตลาดนัด มาอยู่ประจันตคาม 5 วัน และเคยทำเด็กไปครั้งเดียวตบตีเด็ก 2 ครั้ง ตอนนี้อยากบอกว่าขอโทษพ่อแม่เด็กในสิ่งที่ได้ทำลงไป และยอมรับผิด