5 ต้นไม้ ยอดฮิตที่มีคนสนใจนิยมปลูกในบ้าน

1. ต้นหลิว เป็นไม้ต้นผลัดใบในวงศ์สนุ่น สูง 10 - 20 เมตร มีกิ่งยาวและห้อยลง กิ่งอ่อนมีขนเล็กน้อย ใบรูปหอกยาว 9 - 16 เซนติเมตร กว้าง 5 - 15 มิลลิเมตร ปลายยาวแหลม ขอบใบหยักแบบฟันเลื่อยถี่ๆ หลังใบสีเขียว ท้องใบสีขาว ก้านใบยาว 6 - 12 มิลลิเมตร ดอกเดี่ยวเป็นดอกแยกเพศ ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียอยู่คนละต้น ดอกตัวผู้ยาว 1.5 - 2 เซนติเมตร ดอกตัวเมียอาจยาวถึง 5 เซนติเมตร 

ดอกและยอดอ่อน ต้นหลิว มี สรรพคุณ ลดไข้ แก้ปวด กิ่งต้นหลิวแก้โรคปวดตามข้อ เป็นยาขับปัสสาวะ ขับนิ่ว ขับลม แก้ตับอักเสบ แก้ฝี แก้ไฟลามทุ่ง 

2. หูกระจง หรือ แผ่บารมี มีถิ่นกำเนิดในป่าแอฟริกาตะวันตก แถบเส้นศูนย์สูตร ตั้งแต่ประเทศแคเมอรูนไปจนถึงประเทศเซียร์ราลีโอน เป็น พืชเศรษฐกิจ มีการปลูกเพื่อใช้เนื้อไม้ ในแถบถิ่นกำเนิด เป็นไม้ที่มีการเจริญเติบโตเร็ว และมีอายุยืน

เป็นไม้ที่มีทรงพุ่มสวยงามแตกกิ่งเป็นชั้น ๆ แต่ละชั้นห่างกันประมาณ 50-100 ซม. แม้หูกระจงเป็นไม้ผลัดใบแต่จะผลัดใบน้อยกว่าหูกวาง โดยปกติเป็นไม้ที่ชอบน้ำเมื่อนำไปปลูกในกระถางหรือลงดินแล้วรดน้ำให้ชุ่ม และสม่ำเสมอใบแทบจะไม่ร่วงเลย และที่ตั้งชื่อว่า หูกระจงเป็นเพราะลักษณะใบคล้ายกับหูกวาง แต่ใบหูกระจงจะมีขนาดเล็กกว่า สำหรับดอกมีสีขาวคล้ายดอกกระถินณรงค์ เมล็ดหูกระจงจะคล้ายกับเมล็ดพุทรา และ ปัจจุบันการขยายพันธุ์ ต้นหูกระจง นิยมใช้วิธีเพาะเมล็ดเนื่องจากเจริญเติบโตได้เร็ว และได้ทรงพุ่มที่สวยงาม

3. โกฐจุฬารศ อยู่ในวงศ์ Myrtaceae เป็นพืชพื้นเมืองของออสเตรเลีย เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ เปลือกต้นเรียบ สีขาวถึงสีนวล ใบเดี่ยว ดอกช่อทรงลูกข่าง ผลทรงกรวยกลม พืชชนิดนี้เมื่อนำมากลั่นจะได้น้ำมันระเหยง่ายเรียก "น้ำมันโกฐจุฬารศ" หรือ "น้ำมันยูคาลิปตัส" มี สรรพคุณ ใช้เป็น ยาขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ บรรเทาอาการปวดแสบปวดร้อนจากไฟไหม้ และใช้สูดดมบรรเทาอาการหวัดคัดจมูก

4. สนมังกร  เป็นไม้ยืนต้นอยู่ในวงศ์ Cupressaceae มีลักษณะรูปทรงพีระมิดความสูง 3-12 เมตร ลำต้นสีน้ำตาลเข้มแดงเล็กน้อย ใบสีเขียวเข้ม ไม่ผลัดใบ ขึ้นได้ดีในดินทั่วไป ความชื้นปานกลาง ชอบแสงเต็มวัน นิยมปลูกเป็นไม้ประธานในการจัดสวน นิยมปลูกเป็นกลุ่ม 3 หรือ 5 ต้น ปลูกเป็นแนวถนน การดูแลไม่ควรรดน้ำทรงพุ่มเพราะจะแตกทรงพุ่มไม่สวย

5. พืชอวบน้ำ เป็นพืชที่กักเก็บน้ำไว้ในราก ใบ หรือลำต้น ที่อวบ และนุ่ม ความอวบหรือความใหญ่นั้นขึ้นอยู่กับปริมาณของเนื้อเยื่อพาเรงไคมา เช่น ใน ว่านหางจระเข้ การเก็บน้ำในลักษณะดังกล่าว ทำให้มันสามารถมีชีวิตรอดในสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งได้ ในตอนกลางวัน

สภาพที่อยู่ของมันมักจะร้อนจัด แต่ในตอนกลางคืนอากาศจะเย็นลง ทำให้ พืชอวบน้ำ เปิดปากใบ และคายคาร์บอนไดออกไซด์ และมีบ่อยครั้งที่น้ำค้างในตอนเช้ามืดช่วยให้พืชเหล่านี้มีชีวิตรอดได้ และด้วยการใช้ขนที่ยาว ซึ่งขึ้นคลุมทั่วพื้นผิวส่วนใหญ่ของมัน ทำให้พืชอวบน้ำบางชนิดสามารถดูดซับน้ำค้างเหล่านี้ได้

พืชอวบน้ำจำนวนมากมีไขเคลือบอยู่บนลำต้น และใบ ช่วยให้สามารถกักความชื้นเอาไว้ได้ นอกจากนี้การมีปริมาตรภายในสำหรับกักเก็บน้ำได้มาก แต่ที่พื้นที่ผิวน้อยที่สุด ก็มีส่วนสำคัญที่ช่วยป้อนกันมาสูญเสียน้ำได้ การสังเคราะห์ด้วยแสงแบบ CAM (Crassulacean acid metabolism) ยังเป็นวิธีการสงวนน้ำเอาไว้ ที่พบได้ทั่วไปในพืชอวบน้ำหลายชนิด

ขอบคุณ : วิกิพีเดีย / ภาพจาก : โซเชียลมีเดีย