ไม่ผิดกฎหมายทรมาน! “วัส ติงสมิตร” ชี้คดีเสียงผีชายแดน

นาย วัส ติงสมิตร นักวิชาการอิสระ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวในหัวข้อ “เสียงแห่หลอนชายแดน   เข้าข่าย ‘การทรมานทางจิตใจ’ หรือไม่?” เพื่อวิเคราะห์เหตุการณ์ที่ทีมงานของ “กัน จอมพลัง” นำรถแห่พร้อมเครื่องขยายเสียงขนาดใหญ่ไปเปิดเสียง “หอนคล้ายผี” และ “เสียงเครื่องบิน” บริเวณชายแดนจังหวัดสระแก้ว ระหว่างวันที่ 10–13 ตุลาคมที่ผ่านมา

เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างความแตกตื่นให้กับชาวกัมพูชาฝั่งตรงข้าม จนมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่าการกระทำนี้อาจเข้าข่าย “การทรมานทางจิตใจ” ตาม พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 ซึ่งสอดคล้องกับอนุสัญญาต่อต้านการทรมาน (CAT) ที่ประเทศไทยเป็นภาคีสมาชิก

อย่างไรก็ตาม นายวัสได้ให้ความเห็นทางวิชาการโดยสรุปว่า กรณีนี้ “ไม่เข้าองค์ประกอบของความผิดฐานทรมาน” เนื่องจาก

ผู้กระทำไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของรัฐ ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญตามมาตรา 5 ของกฎหมายไทย และข้อ 1 วรรค 1 ของอนุสัญญาต่อต้านการทรมานฯ

ผลของการกระทำ เป็นเพียงความตกใจหรือหวาดกลัวชั่วคราว ยังไม่ถึงขั้น “ความทุกข์ทรมานทางจิตใจอย่างร้ายแรง”

ไม่มีวัตถุประสงค์ทางกฎหมาย เช่น เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูล ข่มขู่ หรือเลือกปฏิบัติ ซึ่งเป็นเงื่อนไขจำเป็นของความผิดฐานทรมาน

นายวัสชี้ว่า แม้การกระทำดังกล่าวจะเป็น “การจงใจสร้างความกลัว” แต่ยังไม่ถึงระดับที่กฎหมายกำหนดให้เป็นความผิดอาญาฐานทรมานทางจิตใจ ทั้งนี้ เขายังตั้งข้อสังเกตเพิ่มเติมว่า การที่บางบุคคลนำข้อความเท็จจากฝั่งกัมพูชามาเผยแพร่ต่อ โดยกล่าวอ้างว่ากองทัพไทยเป็นผู้กระทำ อาจสะท้อนพฤติกรรมที่ควรถูกตั้งคำถามว่า “ตัวเป็นไทย แต่ใจเป็นเขมร”

โพสต์ดังกล่าวได้รับการแชร์และถกเถียงอย่างกว้างขวางในแวดวงกฎหมายและการเมือง โดยเฉพาะประเด็นขอบเขตของคำว่า “การทรมานทางจิตใจ” ตามกฎหมายไทย ซึ่งยังคงเป็นที่ถกเถียงในหลายกรณี

แหล่งที่มาอ้างอิง

เฟซบุ๊กส่วนตัว: วัส ติงสมิตร (โพสต์วันที่ 14 ตุลาคม 2568)

พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565