มาวิน ธนะปรีดากุล เผยพื้นฐานของการจัดหาเงินทุนสำหรับผู้ประกอบการมืออาชีพ

คุณต้องรู้จักนักลงทุน
หากผู้ประกอบการจำเป็นจะต้องนำเสนอธุรกิจเพื่อหาผู้ร่วมลงทุน ควรเข้าใจอย่างถ่องถึงแนวคิดแบบรวมศูนย์และแนวคิดโดยทั่วไปของธุรกิจเงินร่วมลงทุน อีกทั้งยังจำเป็นต้องรู้สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง เมื่อต้องรับมือกับธุรกิจเงินร่วมทุน ว่าควรใช้อะไร?

 

กลัวที่จะพลาด— ทัศนคติทั่วไปของนักลงทุนมักกลัวพลาด

 

 

นักลงทุนส่วนใหญ่มักจะมีทัศนคติแบบเดิม ๆ คือ กลัวพลาด
นักลงทุนมักหวังที่จะลงทุนในโครงการเพิ่มเติม เพื่อให้แน่ใจว่าผลตอบแทนของพวกเขาจะทำกำไรได้ เมื่อนักลงทุนต้องลงทุนในโครงการมากขึ้น หมายความว่านักลงทุนรายนั้นต้องพิจารณาโครงการให้เพียงพอ

 

ก่อน ดังนั้นสำหรับนักลงทุนทุกสิ่งที่อาจเป็น "โอกาส" ก็ไม่ควรพลาด กล่าวคือ นักลงทุนควรจะต้องรู้ว่าควรลงทุนในกองทุน แต่ละกองทุนอย่างไรและเข้าใจอย่างถ่องแท้ก่อนลงทุนจึงจะสามารถสร้างรายได้จากกองทุนนั้นๆ ได้ อันที่จริงแล้วผู้ประกอบการสามารถนำแนวคิดนี้ไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิผลเมื่อเผชิญหน้ากับนักลงทุนผู้ ประกอบการควรอธิบายให้นักลงทุนทราบถึงคำถามสำคัญที่ว่า “ทำไมคุณถึงมาดูโครงการของเรา” แทนที่จะวัดในบริบทของอุตสาหกรรมทั้งหมดเพื่อค้นหามูลค่าของโครงการที่สามารถถ่ายทอดไปยังนักลงทุนได้อย่างเต็มที่ เพื่อให้นักลงทุนตระหนักว่าโครงการนี้สอดคล้องกับการพัฒนาอุตสาหกรรม และมีแนวโน้มที่ดี ดังนั้นจึงสมควรที่เขาจะจริงจังอย่างยิ่ง ลองดูสิว่าแทนที่จะอธิบายโครงการนี้ให้นักลงทุนฟังอย่างเรียบง่าย อาจให้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว

"ผู้คน" และ "ทิศทาง" – องค์ประกอบเชิงตรรกะหลักของนักลงทุน

 

โดยทั่วไป องค์ประกอบหลักของตรรกะของนักลงทุนคือ "คน" และ "ทิศทาง" คำถามที่ผมถูกถามหลายครั้งก่อนหน้านี้คือ “จริงๆ แล้วคุณมองโครงการนี้อย่างไร?” พูดง่ายๆ คือ วิธีการมองโครงการของผมสามารถสรุปได้ว่า "คน" บวกกับ "ทิศทาง" 
 

มาพูดถึง "คน" ก่อน ผมขอตัวอย่าง ผมมีเพื่อนร่วมชั้นที่จบคณะรัฐศาสตร์ที่ยุโรป แล้วก็เขียนหนังสือเกี่ยวกับการท่องเที่ยว รู้สึกไหมว่า “สไตล์การวาดภาพผิดไปนิดหน่อย”? ซึ่งอาจหมายความว่าคนคนนั้นอาจทำในสิ่งที่ไม่เหมาะกับที่ตัวเองถนัด และ มีองค์ความรู้ 

ต่อไปมาพูดถึง "ทิศทาง" กันบ้าง หลาย ๆ คนสามารถให้แนวคิดทั่วไปเกี่ยวกับทิศทางการลงทุนที่สำคัญในปัจจุบันได้ ในฐานะนักลงทุนมืออาชีพ เขาจะศึกษาส่วนเฉพาะภายใต้ทิศทางทั่วไป จะพิจารณาโครงการที่มีความถี่สูงเป็นอันดับแรก หลังจากดูโครงการความถี่สูงแล้วก็จะเลือกลงทุนในโครงการความถี่ต่ำบางโครงการ

แล้วจะกำหนดและแยกแยะความถี่สูงและต่ำในสาขานี้ได้อย่างไร? 

นี่คือสิ่งที่นักลงทุนมืออาชีพควรจะศึกษา ในกระบวนการวิจัยดังกล่าว นักลงทุนจะค่อย ๆ สร้างความเข้าในจของตนว่า ประเภทไหนเหมาะกับเรื่องความถี่สูงและคนประเภทไหนที่เหมาะกับไน  ดังนั้นเมื่อ ผู้ประกอบการต้องเผชิญกับนักลงทุนดังกล่าว เขาต้องพิสูจน์ว่าเขาและสิ่งที่เขาทำนั้นมีความน่าเชื่อถือในสองด้าน 

ประการแรกคือ ผู้ประกอบการจะต้องมีความเข้าใจทิศทางของสิ่งที่พวกเขาต้องการทำอย่างแม่นยำ สามารถคาดการณ์อนาคตของตนเองได้ 

ประการที่สองคือภูมิหลังทางวิชาชีพของผู้ประกอบการเอง โดยทั่วไปแล้ว โครงการปัจจุบันไม่ควรเบี่ยงเบนไปจากภูมิหลังทางวิชาชีพในอดีตมากเกินไป เพื่อที่นักลงทุนจะได้ไม่รู้สึกผิดปกติจนเกินไป แล้วถ้ามันเกินจริงล่ะ? ผมเคยเจอโครงการแบบนี้มาก่อน: ผู้ก่อตั้งแค่อยากทำอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขาคุ้นเคยแน่นอนว่าหลักฐานก็คือเขามีข้อพิจารณาของตัวเองในการทำเช่นนั้นในกรณีนี้ผมมักจะแนะนำผู้ประกอบการไม่ให้อธิบายโดยตรงกับนักลงทุนว่าทำไมพวกเขาถึงทำเช่นนี้ เพราะนักลงทุนทั่วไปจะไม่เชื่อคุณ ในความเป็นจริง มีวิธีการที่ต้นทุนต่ำมากที่สามารถช่วยให้คุณพิสูจน์ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่ามันจะเป็นเหตุการณ์ใดก็ตาม มันเป็นเหตุการณ์ความน่าจะเป็นเพียงเล็กน้อย  หากคุณต้องการยกตัวอย่างทั่วไปที่สุดก็คือ

 

Instagram — เดิมชื่อ Burbn 
แอปแชร์รูปภาพที่ใหญ่ที่สุดในโลกเริ่มต้นจากการเป็น MVP ของ Application เช่นกัน และการแชร์รูปภาพ ก็ไม่ได้เป็นจุดสนใจของแอปนี้ Burbn ซึ่งเป็นเวอร์ชันก่อนหน้าของ Instagram ได้รับการออกแบบเพื่อให้ ผู้ใช้สามารถเช็คอินและแบ่งปันประสบการณ์ของตนในสถานที่ต่างๆ ได้ Kevin Systrom และ Mike Kriege ยังต้องการให้ผู้ใช้สามารถถ่ายภาพจากแอป แก้ไข และแท็กตำแหน่งสถานที่ได้ ในชั่วข้ามคืน มีผู้ใช้ 25,000 รายสมัครใช้งานแพลตฟอร์มนี้

เงินทุนร่วมลงทุน
จุดเปลี่ยนที่สำคัญในเดือนมีนาคม 2010 เมื่อระบบเข้าร่วมงานปาร์ตี้สำหรับ Humentch ซึ่งเป็นฐานสตาร์ทอัพใน Silicon Valley ในงานปาร์ตี้ System ได้พบกับผู้ร่วมทุนสองคนจาก Baseline Ventures และ Andreessen Horowitz หลังจากให้พวกเขาดูต้นแบบของแอปของเขาแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจนัดพบกันเพื่อดื่มกาแฟเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติม หลังจากการพบกันครั้งแรก Systrom ตัดสินใจลาออกจากงานและมุ่งความสนใจไปที่ Burbn ภายในสองสัปดาห์ เขาได้ระดมเงินทุนเริ่มต้นจำนวน 500,000 ดอลลาร์ ทั้งจาก Baseline Ventures และ Andreessen Horowitz เพื่อพัฒนากิจการร่วมค้าของเขาต่อไป วงในธุรกิจ "การผงาดขึ้นของ Kevin Systrom ผู้ก่อตั้ง Instagram เมื่อ 10 ปีที่แล้ว และสร้างให้เป็นหนึ่งในแอปที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก 

เงินทุนตั้งต้นนี้ทำให้ Systrom สามารถเริ่มสร้างทีมงานเพื่อสนับสนุนการลงทุนของเขาได้ คนแรกที่เข้าร่วมกับเขาคือ Mike Krieger วัย 25 ปี นอกจากนี้ Krieger แทนที่จะเป็นสิ่งที่ผู้ก่อตั้งคิด แอปพลิเคชันดั้งเดิมกลับรู้สึกว่ามีฟังก์ชันการทำงานมากมายมันรกและเต็มไปด้วยคุณสมบัติส่งผลให้ผู้ใช้ไม่เข้าใจสิ่งที่แอปนำเสนอและพบว่าแอปทำให้เกิดความสับสน และค่อนข้างซับซ้อน การแชร์รูปภาพ ก็ได้รับความนิยมในหมู่ผู้ใช้มีแอพจำนวนไม่น้อยที่เน้นไปที่การแก้ไขภาพและมีฟิลเตอร์ที่มีอยู่ในท้องตลาดแล้ว ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่มีตัวเลือกในการแบ่งปันรูปภาพเหล่านี้ Facebook ครองไซต์โซเชียลมีเดีย แต่มีตัวเลือกการแก้ไขรูปภาพที่จำกัด ผู้ก่อตั้ง Instagram ใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้ พวกเขาลบฟีเจอร์อื่น ๆ ทั้งหมดออกจาก Burbn นอกเหนือจากการแชร์รูปภาพและทำให้การแชร์การไลค์ และการแสดงความคิดเห็นบนรูปภาพเป็นกระบวนการง่ายๆนอกจากนี้พวกเขายังรวมตัวกรองและเปลี่ยนชื่อแอป เป็น Instagram

ปัจจุบัน Instagram มีผู้ใช้งานมากกว่า 1 พันล้านคนต่อเดือน และมีการสร้างเรื่องราวบนโซเชียล 500 ล้านครั้งต่อวัน ดังนั้นตัวอย่างจาก Instagram นี้จะเห็นได้ว่า หากผู้ประกอบการเรียนรู้ที่จะพัฒนาความมั่นใจในตนเองและโครงการอย่างมีประสิทธิภาพก็จะเพิ่มโอกาสในการได้รับการลงทุนมากขึ้น สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความแน่นอนคือ "คน" และ "ทิศทาง" ที่กล่าวถึงในตอนต้น

 

เวลาจำกัดและการเดินทางเพื่อธุรกิจบ่อยครั้ง—เป็นสถานะหลักของนักลงทุน

 

 

โดยส่วนใหญ่แล้วนักลงทุนจะมีตารางการทำงานที่แน่นและจำเป็นต้องเดินทางบ่อยครั้ง ผู้ประกอบการบางคนจะบ่นว่า “ผมเคยคุยกับนักลงทุนมาก่อน และพวกเขาคิดว่าโครงการของผมค่อนข้างดี แต่แล้วผมก็ไม่ได้รับคำตอบจากพวกเขาเลย เกิดอะไรขึ้น?”

ผมขอเอาตัวเองเป็นตัวอย่าง ตอนผมไปทำธุรกิจ ถ้าผมไป 3 วัน ผมต้องดูอย่างน้อย 5 โครงการทุกวันในช่วง 3 วันนี้ การเดินทางเพื่อธุรกิจไปยังเมืองเดียวนั้นเป็นเรื่องปกติการเดินทางที่น่ากลัวที่สุดคือ การบินไปยัง 6 ประเทศ/เมือง ภายใน 5 วัน หลังจากมาถึงแต่ละเมืองแล้วก็แค่ออกจากสนามบินไปโรงแรม อย่างรวดเร็วแล้วเช็คอินหลังจากเช็คอิน นั่งในล็อบบี้แล้วพบปะผู้คนที่นั่นทีละคนแล้วดู อย่างน้อยเจ็ดหรือแปดโครงการในหนึ่งวัน โปรเจ็กต์เหล่านี้จะรวมถึงข้อมูลขนาดใหญ่ อีคอมเมิร์ซ โซเชียลเน็ตเวิร์ก ฯลฯ ดังนั้นสมองของคุณจึงต้องสลับไปมาระหว่างสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ดังนั้นผู้ประกอบการควรเข้าใจสถานะการทำงานที่มีความเข้มข้นสูงของนักลงทุน เนื่องจากนักลงทุนจำนวนมากอยู่ในสถานะนี้มาเป็นเวลานานหลายสิ่งหลายอย่างจึงควบคุมไม่ได้ไม่มากก็น้อยไม่ใช่เรื่องยากที่จะจินตนาการว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ตอบสนองต่อผู้ประกอบการบางราย ดังนั้นผู้ประกอบการจะต้องการทราบอย่างแน่นอนว่าจะรักษาการสื่อสารกับนักลงทุนด้วย

 

ความถี่ที่เหมาะสมได้อย่างไร? และคุณจะหาเวลาที่เหมาะสมในการสื่อสารกับนักลงทุนได้อย่างไรเมื่อพวกเขาอยู่ในสถานะที่ถูกต้อง? 

เป็นการยากที่จะบรรลุเป้าหมายข้างต้นโดยเนื้อแท้ หากพวกเขาต้องการสื่อสารกับนักลงุทนอย่างมีประสิทธิภาพ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการให้ความสำคัญกับเวลาที่พวกเขาพบปะกับพวกเขา และเพิ่มความสนใจในโครงการของคุณให้สูงสุดภายในระยะเวลาที่จำกัด ดังนั้นตามสถานที่ตั้งของการประชุมที่มีเวลาจำกัด จึงยังคงมีความสำคัญมากสำหรับทั้งสองฝ่ายหากนักลงทุนไม่เข้าใจเกม แต่ ผู้ประกอบการให้โครงการเกมแก่นักลงทุน อาจะทำให้นักลงทุนรู้สึกไม่ให้ความสนใจ  แต่ในทางกลับกัน หากทั้งสองฝ่ายเข้ากันได้ดี แม้ว่านักลงทุนจะบังเอิญเห็นโครงการในพื้นที่ที่สนใจในระหว่างกำหนดการที่ไม่ใช่งานหลักระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจ เขาอาจจะให้ความสนใจกับโครงการนั้นในภายหลัง 

 

 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือ  การจับคู่ที่หเมหาะสม เป็นรากฐานที่ดี ระหว่างทั้งสองฝ่าย และทำให้การสื่อสารระหว่างทั้งสองฝ่ายเข้าสู่กระบวนการเร่งรัดที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย แม้ว่าจะมีการจำกัดเวลา แต่ก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อผลการสื่อสาร