8 ลักษณะพฤติกรรมของสตรีที่พระภิกษุพึงระมัดระวังเป็นพิเศษ

11 ก.ค.68 นายบุญเชิด กิตติธรางกูร รองผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ โพสต์เฟซบุ๊ก ระบุว่า 8 ลักษณะพฤติกรรมของสตรีที่พระภิกษุพึงระมัดระวังเป็นพิเศษ
ตามที่ปรากฏพระเถรานุเถระหลายรูปตกเป็นข่าวเชื่อมโยงกับหญิงสาวรายหนึ่ง และบางรูปถึงขั้นต้องสละสมณะเพศ ด้วยเหตุแห่งความสัมพันธ์อันไม่เหมาะสม ซึ่งเป็นที่สะเทือนใจต่อศรัทธาสาธุชนและเป็นบาดแผลต่อพระพุทธศาสนา ข้าพเจ้าขอถือโอกาสนี้ นำถ้อยคำตักเตือนที่เคยกราบนมัสการไว้แล้ว มาทบทวนอีกครั้ง พร้อมปรับปรุงให้สอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบัน

ลักษณะพฤติกรรมของสตรีที่พระภิกษุพึงระมัดระวังเป็นพิเศษ

1. หญิงสาวซึ่งมีบุคลิกและฐานะดี แต่งกายหรู ขับรถราคาแพง มาปฏิสันถาร ถวายทานหรือเลี้ยงภัตตาหาร ด้วยท่าทีเลื่อมใสอย่างเปิดเผย

2. แสดงความศรัทธาเป็นพิเศษ เช่น ขอถวายตัวเป็นบุตรบุญธรรม เป็นโยมอุปัฏฐากประจำตัว หรือขอติดตามไปถวายงานในที่ต่างๆ

3. เริ่มต้นสนทนาด้วยเรื่องศาสนา หรือเรื่องทั่วไป เพื่อให้พระรู้สึกสบายใจและลดความระวัง

4. ต่อมาอ้างความจำเป็นเพื่อขอช่องทางสื่อสาร เช่น ขอไอดีไลน์เพื่อวิดีโอคอล

5. ใช้การสนทนาอย่างใกล้ชิด ตีสนิทจนพระรู้สึกไว้วางใจ และคุยได้ทุกเรื่อง

6. อ้างคำทำนาย หรืออดีตชาติ ว่าเคยเป็นคู่ชีวิตกัน เพื่อให้พระเกิดความเชื่อและยึดมั่นในตัวหญิงนั้น

7. มอบทรัพย์หรือสิ่งของมีค่าเป็นจำนวนมาก เพื่อให้พระตายใจว่าตนมีฐานะมั่นคง ก่อนจะหาทางถอนกลับในภายหลัง

8. ชักชวนให้พระร่วมกิจกรรมทางเพศผ่านวิดีโอคอล หรือเสนอให้นัดพบเป็นการส่วนตัว หากถึงขั้นนี้ ขอให้พระท่านรีบหยุดการติดต่อในทันที

พึงสังวรไว้ว่า

หญิงลักษณะเช่นนี้ ไม่ได้มาด้วยเจตนาบริสุทธิ์เช่นญาติโยมทั่วไป หากแต่เป็นบุคคลอันตรายที่พระพึงหลีกให้ไกล หากไม่สามารถตัดการติดต่อได้ทัน ท่านอาจตกอยู่ในสภาพไม่ต่างจากพระเถระที่เป็นข่าว และอาจต้องสละสมณะเพศต่อไป

พระภิกษุผู้หลงใหลในความงาม เสียงอ่อนหวาน หรือความอ่อนโยนของหญิงบางราย มักตกเป็นเหยื่อของกลลวง เสียทรัพย์ เสียศักดิ์ศรี และสุดท้ายเสียสมณเพศ จึงขอเตือนภัยนี้อีกครั้ง เพื่อเป็นเกราะคุ้มครองแก่ท่านทั้งหลาย

ทางป้องกันที่ดีที่สุด คือ ปฏิบัติตามพระพุทโธวาทที่พระพุทธองค์ทรงประทานไว้ กรณีการปฏิบัติต่อสตรีเพศ ซึ่งมีปรากฏในมหาปรินิพพานสูตรว่า

•  ไม่เห็น ย่อมประเสริฐ
•  หากจำเป็นต้องเห็น ก็ไม่ควรพูด
•  หากจำเป็นต้องพูดหรือเจรจาด้วย พึงพูดหรือเจรจา อย่างมีสติ (และสำรวมระวัง)

 

ขอให้ท่านทั้งหลายตระหนักในภาระของสมณะ ยึดมั่นในพระธรรมวินัย และดำรงตนให้เป็นเนื้อนาบุญที่มั่นคงแก่สังคม

 

ที่มา : Ch Kitti Kittitharangkoon