เฉลยขนมในตำนาน บ๊วยแผ่น ของว่างไม่ใช่บ๊วย ที่คุณอาจไม่เคยรู้

เฉลยแล้ว! “บ๊วยแผ่น” ที่เรากินกันมาตั้งแต่เด็ก จริง ๆ แล้วไม่ใช่บ๊วย

หากพูดถึงขนมในความทรงจำของเด็กไทยหลาย ๆ คน เชื่อว่าหลายคนต้องเคยลิ้มลอง “บ๊วยแผ่น” ขนมรสเปรี้ยวหวานแผ่นบางสีน้ำตาลแดง ที่มักวางขายตามร้านขายขนมโบราณหรือร้านชำทั่วไป แต่ทราบหรือไม่ว่า ขนมที่เราเรียกกันติดปากว่า “บ๊วยแผ่น” นั้น แท้จริงแล้ว...ไม่ใช่บ๊วย!

ความเข้าใจผิดที่ตกทอดมา

ชื่อ “บ๊วยแผ่น” กลายเป็นชื่อเรียกขนมเปรี้ยวแผ่นบางที่หลายคนคุ้นเคย แต่ในความจริงแล้ว ขนมชนิดนี้ไม่มีส่วนประกอบของผลบ๊วยเลยแม้แต่น้อย ไม่ได้ทำจากบ๊วยดอง บ๊วยเค็ม หรือแม้แต่พุทราจีนอย่างที่หลายคนเคยเข้าใจผิดมาก่อน

ทำความรู้จักกับ “ซานจา” ขนมเบอร์รี่จีนที่แฝงอยู่ในครัวไทย

ขนมแผ่นที่เราเรียกผิดมาตลอดนั้น จริง ๆ แล้วมีชื่อว่า “ซานจา” (山楂 / shān zhā) เป็นขนมที่ทำมาจากผลไม้ชนิดหนึ่งในวงศ์กุหลาบ เรียกว่า ซานจาเบอร์รี่ หรือที่ฝรั่งรู้จักในชื่อ ฮอว์ธอร์นเบอร์รี่ (Hawthorn berry)

 

ซานจาเป็นผลไม้สีแดงจัด มีรสเปรี้ยวชัดเจน เมื่อผ่านกระบวนการแปรรูปจะกลายเป็นแผ่นบาง ๆ รสเปรี้ยวอมหวาน มีเนื้อสัมผัสหนึบ ๆ นิยมกินเป็นของว่างคู่กับชา หรือใช้ช่วยลดรสขมของยาสมุนไพรในวัฒนธรรมจีน

“บ๊วยแผ่น” หรือ “เซียงจา”? แล้วชื่อที่ถูกต้องคืออะไร?

ในประเทศไทย ขนมซานจาแผ่นมักถูกเรียกโดยคนทั่วไปว่า “บ๊วยแผ่น” หรือ “บ๊วยแผ่นเซียงจา” ด้วยความเข้าใจผิดว่าทำจากบ๊วย เพราะมีรสเปรี้ยวคล้ายกัน บางคนก็เข้าใจผิดว่าทำจากพุทราจีน เพราะรูปลักษณ์ภายนอกคล้ายคลึงกับขนมพุทราแห้ง อย่างไรก็ตาม คำว่า “เซียงจา” เป็นชื่อที่มีความใกล้เคียงกับภาษาจีนมากกว่า และตรงกับวัตถุดิบที่ใช้จริง

รสชาติและการบริโภค

ขนมซานจาแผ่นมีรสชาติเปรี้ยวอมหวานตามธรรมชาติของผลไม้ ไม่มีการแต่งรสจัดหรือใส่สารกันบูดมากเหมือนขนมสมัยใหม่ เป็นหนึ่งในขนมว่างที่หลายคนใช้กินคู่กับชาจีน หรือนำติดตัวไว้เป็นของว่างแก้ง่วงระหว่างวัน เด็ก ๆ ก็ชอบ เพราะมีรสชาติที่กลมกล่อมและรูปทรงแผ่นบางกินง่าย

สรุป

“บ๊วยแผ่น” ที่หลายคนเรียกติดปาก แท้จริงแล้วคือ “ซานจา” ขนมแปรรูปจากผลไม้ตระกูลฮอว์ธอร์น ไม่ใช่บ๊วยหรือพุทราจีนอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด ขนมชนิดนี้นอกจากจะอร่อยแล้วยังมีรากวัฒนธรรมจีนแฝงอยู่ในชีวิตคนไทยมานานโดยไม่รู้ตัว