เจ้าของโรงแรม ถ.ข้าวสาร โอดหนักไร้คนเข้าพักมา 2 ปี ขายทรัพย์สินจนแทบหมดตัว

จากสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 นอกจากทำให้มีผู้ป่วยติดเชื้อเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ยังส่งผลกระทบต่อสภาวะเศรษฐกิจ โดยเฉพาะธุรกิจโรงแรมที่พักที่ได้รับผลกระทบหนัก เนื่องจากโรคระบาดทำให้ไม่มีนักท่องเที่ยวมาเข้าพัก ดังเช่นสมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอมรายนี้ ซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมที่ ถ.ข้าวสาร ไม่มีคนมาเข้าพักกว่า 2 ปีแล้ว โดยได้มีการตั้งชื้อกระทู้ว่า "ทำอย่างไรเหลือเงินสดก้อนสุดท้ายแล้ว" พร้อมกับบอกเล่าเรื่องราวดังนี้

"ผมทำธุรกิจโรงแรมขนาด 25 ห้องแถวๆ ถ.ข้าวสาร ตอนนี้เปิดก็เหมือนปิดไม่มีคนพักมา 2 ปีแล้วเหลือพนักงาน 2 คนคอยเฝ้าและทำความสะอาดเล็กๆน้อย จนมาถึงตอนนี้ผมหมดเงินที่มีและที่คิดว่าจะหาได้มาหมดแล้วจนปัญญา จะปิดเต็มรูปแบบก็ติดที่เป็นที่เช่า กับหน่วยงานรัฐ ทำให้ไม่สามารถปิดได้

ไม่รู้จะเป็นไงอยากจะตายก็ตายไม่ได้เพราะสิ่งที่ลงทุนไปก็จะละลายเป็นศูนย์ มีภาระผูกพันธ์กับคนข้างหลัง เพราะเงินลงทุนก็มาจากต้นทุนเดิมที่บ้านทิ้งไว้ให้ คือตอนก่อนหน้าก็คิดว่ายังไหวจำนำทุกสิ่งอย่างของมีค่าไปหมดแล้ว ก็ไม่รู้จะเป็นไง รถยนต์ที่ขายได้ขายไปหมดแล้วตอนนี้ขับรถกระบะเก่าๆ คันหนึ่งอยู่

ขอเล่าเพิ่มเติมผมมีส่วนที่เป็นหนี้สินทั้งหมด 6-7 ล้านบาท ทรัพย์สินในรูปอสังหาริมทรัพย์รวมประมาณ 60 ล้านบาท (แต่มันไม่ใช่เงินสดบางส่วนเป็นกรรมสิทธิการเช่า ประกาศขายสิทธิและก็ที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้าง และที่ดินเปล่ายังไม่มีใครสนใจ) รายจ่ายต่อเดือนก็รวมได้ 1-1.25 แสน/เดือน (ค่าเช่า,ค่าน้ำไฟ, พนักงานและที่สำคัญค่าดอกเบี้ยธนาคารและนอกระบบ) รายรับ ผมมีจากค่าเช่าอสังหาริมทรัพย์ซึ่งไม่เกี่ยวกับโรงแรมประมาณ 0.75 แสนบาท/เดือน คือเฉลี่ยติดลบ ประมาณ 7-8 หมื่นบาท อันนี้ยังมี fix cost รายปีเช่น ค่าตรวจบัญชี ค่าประกัน ค่าภาษี และอื่นๆ

เอาเป็นตอนนี้จนปัญญามาถึงปลายทาง มันเหมือนโดนขึงคอกับไม้ในแต่ละเดือนก็เหมือนโดนขันเชือกให้มันแน่นรัดคอไปเรื่อยๆ จนผมคิดว่าปลายทางแล้ว ส่วนหนึ่งก็คิดไปเรื่อยหนีไปบวชทิ้งปัญหา แต่พอมาคิดก็ไม่ได้เพราะคนรู้ปัญหาก็ผมคนเดียวยังตัดใจไม่ได้ ตอบไม่ได้ทำอย่างไรอึดอัด ผมเชื่อว่าหลายคนคงเป็นแบบผม แล้วแต่ความหนักเบาของปัญหา

จะถามว่าไปบนให้ช่วยขายที่ก็บนบานศาลกล่าวมาหมด ถือศีลสวดมนต์นั่งสมาธิก็ทำมาครบ ถามว่าจัดการเรื่องธุรกิจ ผมก็ทำเต็มที่ (ในความเห็นผม) ในโอกาสที่ทำได้แล้ว ที่จริงกระทู้ผม มันคงคล้ายๆคนอื่น ทุกข์คล้ายๆกันบางทีเรามองคนอื่นทุกข์มากกว่าด้วยซ้ำแต่สำหรับผมมันเกินไปแล้วจริงๆ ปัจจุบันอายุ 54 ปีเหนื่อยที่จะสู้ต่อ ไม่มีเงินเก็บ"

ทั้งนี้ หลังจากที่กระทู้ดังกล่าวเผยแพร่ออกไป ได้มีผู้เข้ามาให้กำลังใจเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้บางคนก็ได้ช่วยให้คำแนะนำ อาทิ ให้ลองคุยกับธนาคาร เปลี่ยนหนี้นอกระบบให้เข้าไปอยู่ในแบงก์ ผ่อนชำระหนี้ไป หรือขายทรัพย์สินที่มี , ลดราคาหรือทำเป็นห้องเช่ารายเดือนระยะยาว เอาเงินสดมาหมุนก่อน ตอนนี้หลายโรงแรมก็ทำแบบนี้อยู่ เป็นต้น

อ่านโพสต์ต้นฉบับ

ขอบคุณ : pantip